Kiedy myślisz o największych gigantycznych gadach morskich, prawdopodobnie wyobrażasz sobie Mosazaura , masywne, podobne do aligatora stworzenie, które zrobiło wielki plusk (w przenośni i dosłownie) w „Jurassic World”. To sprawiedliwe, ponieważ jest to bardzo duże i bardzo zębate stworzenie wodne, ale czy rzeczywiście było największe? Badacze Martin Sander (Uniwersytet w Bonn, Nussallee), Pablo Romero Pérez de Villar (Uniwersytet w Bonn), Heinz Furrer (Uniwersytet w Zurychu) i Tanja Wintrich (Uniwersytet w Bonn) nie sądzą tak, ponieważ dowody kopalne odzyskane z Alpy Szwajcarskie sugerują, że gigantyczne ichtiozaury mogły go pokonać o ponad 3 metry.
Możliwe kręgi, fragmenty żeber i fragment bardzo dużego zęba sugerują to samo, zgodnie z nowym badaniem opublikowanym w „Journal of Vertebrate Paleontology”. To prawda, że w odległej przeszłości istniały porównywalnie duże zwierzęta oceaniczne, takie jak wspomniany wcześniej 56metrowy Mosasaurus i prawie 60metrowyandnbsp; Megalodon (prekursor żarłacza białego, a także nie gad), ale szacowany na 69 stóp długość gigantycznych ichtiozaurów wciąż je przekracza. Jednak obecnym władcą pozornie ogromnego życia morskiego nie są szczególnie gady, płetwal błękitny, który wciąż żyje i dorasta do prawie 100 stóp długości.
Co mówią nam kości
Jak to często bywa w przypadku zapisu kopalnego, obraz jest niepełny. Można uzyskać szczegółowe informacje na temat ogromnych rozmiarów ichtiozaurów, obszarów prehistorycznej Ziemi, które zamieszkiwały, ich zachowania itd., z których większość jest wywnioskowana z tego, co wiadomo (lub przynajmniej mało znane). okresy i środowiska. Innymi słowy, to, co sugerują dowody naukowe, czasami z pewnością nie jest tak głęboko zakorzenione, jak same skamieniałości.
Jednak na podstawie szczątków wydobytych z górnotriasowej formacji Kössen w Alpach Szwajcarskich wywnioskowano, że ichtiozaury mogły z czasem zmniejszyć się, z rekordowych długości w triasie do mniejszych. i przestrzeń bardziej znana z okresu jurajskiego. Około 57 milionów lat może mieć znaczenie.
Badania sugerują, że sugeruje to również, że bezzębny i bezzębny ichtiozaur mógł współistnieć w późnym triasie w tym samym czasie. Na ten sam stopień zmienności u ichtiozaurów zębowych wskazuje również różnica konformacyjna między tymi okazami a wcześniej odnotowanymi skamieniałościami ichtiozaurów olbrzymich.